ചിരി പൂക്കള്‍ വാടരുതെന്നോമനെ ..!
മുഖമൊട്ടു തളര്‍ന്നാലെന്തോമനെ ...നിന്‍റെ
മനം മാത്രം വാടരുതെന്നോമനെ ...!
കങ്കണമുടഞ്ഞാലെന്തോമനെ ...നിന്‍റെ
കൊഞ്ചലിന്‍ വളകിലുക്കം പോരുമേ ...!
കുണുങ്ങുന്ന കൊലുസ്സെന്തിന്നോമനെ ... നിന്‍റെ
പരിഭവ കിണുക്കങ്ങള്‍ പോരുമേ ...!
കനകത്തിന്‍ ഭാരമെന്തിന്നോമനെ ...എന്‍റെ
പ്രണയം നിന്‍ ആഭരണം അല്ലയോ ..!
നിലയ്ക്കാത്ത ധനമെന്തിനോമനെ ...നിന്‍റെ
മടിയില്‍ എന്‍ കണ്‍മണികളില്ലയോ ...!
ഒരു കാമുകന് ഇതിലും ലളിതമായി തന്റെ കാമുകിയെ വിളിക്കാന്‍ കഴിയുമോ?
പൂക്കള്‍, സ്വര്‍ണം, ധനം ഇവയൊക്കെ എന്നും മനുഷ്യന്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതും
മോഹിക്കുന്നതും വള, കൊലുസ്സ്‌ എന്നിവ ധരിച്ചു കാണാന്‍
ആഗ്രഹിക്കുന്നതുമാണ്...ആ മോഹങ്ങളേക്കാളും അയാള്‍ക്ക്‌ വലുതാണ്‌ അവള്‍
...ഇതില്‍പരം ഒരു ധനം ആ പെണ്ണിന് കിട്ടാനുണ്ടോ? ഇതിലും നല്ല ഒരു കാമുകനെ
അവള്‍ക്കു കിട്ടാനുണ്ടോ?
ഓര്‍ക്കാന്‍ എന്ത് സുഖമുള്ള വരികള്‍...കാലത്തെ തോല്‍പ്പിക്കും, പ്രണയവും
സത്യവും..എക്കാലത്തും ഓര്‍ക്കപ്പെടേണ്ട വരികള്‍...
മോഹനം എന്ന രാഗം ഏവരേയും മോഹിപ്പിക്കും..അതിനുള്ള അനേകായിരം
ഉദാഹരണങ്ങളില്‍ ഒന്ന് ആണിത്...രവീന്ദ്രന്‍ മാസ്റ്റർ ഓരോ ഗാനത്തിനും
നൽകുന്ന മാന്ത്രികഭാവം ഉണ്ടല്ലോ ..അത് ഈ പാട്ടിനും ഒരു സവിശേഷ ചാരുത
നല്‍കുന്നു...
തെളിഞ്ഞ ഒരു ശുഭ സായാഹ്നത്തിലെ ഇളം ചുവപ്പ് കലര്‍ന്ന സ്വര്‍ണ്ണ നിറമുള്ള
ആകാശത്തിന് ചോട്ടില്‍ വാകപ്പൂ ചോരുന്ന മരത്തിനു താഴെ കായലോളങ്ങള്‍
തഴുകുന്ന തീരത്തിന് തൊട്ടടുത്തായി കാമുകിയെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചിരിക്കുന്ന
രംഗം നമുക്ക് തരുന്ന രവീന്ദ്രൻ മാഷിനും ശ്രീകുമാരൻ തമ്പി സാറിനും പ്രണയ
സ്വരം ഇറ്റു വീഴിക്കുന്ന ഗന്ധര്‍വനും നന്ദി ..ഇത്രയും സുഖവും നൊമ്പരവും
സമ്മേളിക്കുന്ന ഈ പാട്ടിനോട് മലയാളിക്ക് എന്നും
പ്രണയമാണ്...മറക്കില്ലൊരിക്കലും...
0 comments:
Post a Comment